Alireza Shams

....

با چمدانی که خالیست از تمام یادگارها

انتظار می‌کشم

می‌دانم سوت قطار

پایان میعاد من و توست

اعلان مختومه شدن یک پرونده

از خودفروشی یک شاعر به زندگی

رفتن به جاییست که دیدار نه حوصله می‌خواهد

نه زمان

و آخر افسانه‌های عاشقانه بدرقه نیست

پس می‌روم و پیشکشت می‌کنم تمام دنیای بدونِ من را

تا دوباره سروده شوی

آنطور که می‌خواهی با واژه‌هایی نو...

کوپه‌ی خالی هوای خواب دارد

تا مقصدی نامعلوم

این قطار فقط می‌رود

ریل‌های بازگشت را شبانه‌ای دور دزدیده‌اند

می‌دانم که برای بدرقه‌ام نیامده‌ای

اما دستهایم را از پنجره بیرون می‌برم

و دستمال سپیدی را که خاطره‌ی توست

ساده‌لوحانه تکان می‌دهم

قطار شتاب می‌گیرد

باد شیطنت می‌کند

و دستمال تو در غبارها می‌رقصد و گم می‌شود!